Waar de meeste locals naar Messancy trekken om te winkelen, kozen wij voor een andere route. We wandelden langs brede wegen, waar Franse en Luxemburgse nummerplaten voorbij flitsten en het gaspedaal gul werd ingedrukt. Hoe luid de auto’s voorbij raasden, zo stil verschenen de landschappen: velden die zich uitstrekten, ronde ruggen van het land en wolken als fluisterende getuigen. Halverwege de tocht aten we onze appel onder een grote boom, waar wegen elkaar kruisten en het verkeer z’n weg zocht. Toch zaten we daar, in alle stilte, in de schaduw van een bladrijke reus.