We trokken samen met de kindjes naar de Lommelse Sahara. Vanaf het moment dat we het zand betraden, voelde het alsof we op avontuur waren in een verre woestijn, maar dan gewoon in Limburg.

De jongens liepen meteen enthousiast door het losse zand, klommen op boomstronken en verstopten zich achter de vele houten kunstwerken en speeltuigen die langs het pad te vinden zijn. Elk object leek wel een nieuwe ontdekking: van reusachtige houten dieren tot klimtoestellen die hun fantasie prikkelden.

Net toen we dachten dat we alles gezien hadden… verscheen er plots een ezel langs het water. Hij stapte rustig zijn eigen weg, alsof hij daar gewoon thuishoorde. Tot grote verbazing en plezier van de kinderen (en van ons).

We eindigden onze wandeling op een rustige plek aan het water. Geen uitgebreide picknick, maar wel een moment van rust: zittend in het zand, terwijl we uitkeken over het stille water en zagen hoe de kinderen hun eigen wereld bouwden met zand, takken en fantasie.

Een eenvoudige, maar magische namiddag. We hebben gespeeld, verwonderd, gelachen en vooral genoten van het samen buiten zijn.