Gewandeld op 23/6/2024
Sommige dagen vragen niet om groots avontuur, maar om de eenvoudige schoonheid dichtbij huis. Op zo’n dag stapte ik de deur uit voor een stevige luswandeling. Geen bus, geen auto, gewoon vertrekken vanuit mijn eigen straat en zien waar de weg me zou brengen.
De paden leidden me naar de Mark, waar het water rustig glinsterde in het zachte zomerlicht. Daar, tussen het riet, dobberde een moedereend met haar kleintjes. Ze gleden stil voorbij en waren duidelijk ook een chille zondag aan het houden.
Ik genoot van het mooie en rustgevende uitzicht, knikte af en toe goeiedag naar een toevallige passant op de fiets. Na een flinke vijftien kilometer sloot ik de lus weer in mijn straat.
