Gewandeld op 30/6/2024
Het begon met een plotse ingeving. Voor onze deur is een bushalte. Waarom niet gewoon de bus nemen, uitstappen in Sint-Job en via knooppunten terug naar huis wandelen? Geen grote planning, niet te lang nadenken. Gewoon doen.
Om zes uur zat ik op de bus. Een uur later zette ik mijn eerste stappen. Mijn tocht begon aan de Lochtenberg en leidde me langs het kanaal Dessel-Schoten, richting Sint-Lenaarts. Daar verliet ik de dijk en koos voor de stilte van de velden, op weg naar Rijkevorsel.
In Achtel liep ik een lusje verkeerd: een extra bochtje meer of minder, wat maakt het uit? De dag was lang, de weg nog langer. Toen ik uiteindelijk Hoogstraten bereikte, voelde ik mijn benen protesteren. Mijn lijf was leeg, de moed bijna op.
En toen was daar mijn papa. Met zijn gezelschap stapten we samen de laatste vijf kilometer. De mentale steun was goud waard. De auto naar huis nemen? Dat kon mijn trots niet aan. Ik wilde dit te voet afronden, tot het einde.
Na bijna 26,5 kilometer verscheen eindelijk ons huis weer. Nooit eerder wasik zo blij om op onze oprit te staan. En nooit eerder genoot ik zo van een voetenmassage. Kwam het door die lange tocht of omdat het de zachte handen van onze Seppe waren?
Note to self: voorlopig kortere wandelingen en rustig opbouwen..
